Geçmiyor Günler

11+0 hft

Zaman durdu sanki..Hiç ilerlemiyor..Sanki 1 aydır değil de, aylardır bu haldeyim..

Serum vücudumdaki su ve mineral ihtiyacını karşılamaktan başka bir işe yaramadı..Gerçi o kara haftaya göre daha iyiyim, her yediğimi çıkarmıyorum..Sadece feci bir bulantıyla uğraşıyorum..Bir önceki haftayı evde idare ettim..Hazır olan yemekleri kızıma ısıtabildim sadece..Ama kendim yiyemediğim, aç kaldığım için yine soluğu defalarca lavabonun başında aldım..Gün boyu yattım..Hele haftasonu çok daha kötü oldum..Ve yine geçen hafta anneme sığındım..Orada hem koku takıntım olmuyor fazla, hem de annem sürekli yiyebileceğim bir şeyleri hazır ettiğinden kusmaya fırsat kalmıyor..Ama çok üzülüyorum..Ona yük olduğum için..Ben yetmezmiş gibi, bir de anneannesinde şımardıkça şımaran kızım..Kadıncağız mahfoldu..

Şimdi hafta sonu diye geldik eve..Eşim annem gibi acıkmadan yemek veremediği için bana, kusmaya başladım..Pazartesi o da olmayacak..Yine mi anneme sığınacağım?Offff.Çok sıkıldım..Birilerine bağımlı yaşamak, böyle aciz kalmak çok zor..

Yeni doktoruma da gittim bu arada..Kadını gözüm tuttu..İlgisi, yaklaşımı çok güzeldi..Bulantı hapları konusunda da diğer doktordan çok farklı yaklaştı..Dramamine için bişey demedi önce,Zofer'in adını duyunca yüzü ekşidi..AÇıkçası, çok kilo kaybı yoksa, günde 5-10 kez kusma yoksa önermiyorum dedi..Zaten böyle bir şey arıyordum, kafamdan sildim bulantı haplarını..İkisinden de 2 şer tane kullandım.Artık o kadardan da birşey olmaz canım..

İşte böyle..Bebeğimin keyfi yerindeydi..Kurufasulyeye benziyordum..Minicik kalbi güm güm atıyordu..Canım benim..Annen hamile olduğunu hissetmiyor şu an..Hasta modunda..Ve çok mutsuz..İnşalah tez zamanda geçer, inşalah..

Şahane